¯
با یاد بزرگان آغاز میکنم که ادب در یادمان آنان باشد . برای شما می نویسم بدین امید که شاید
تا ياد ِ آن ــ که خشم و جسارت بود ــ
بدرخشاند
تا ديرگاه، شعله‌ي ِ آتش را
در چشم ِ باز ِتان؟
در این میان امید آن دارم که با پیشنهادهاد های خویش یاری ام کنید تا گمشده ای را بیابم که مرا و او را امید دیداری نیست
دراینجا میکوشم تا با ثبت نوشته هایی که در برابر بزرگانی چون شاملونام شعر ( به واژه ) بر آن نهادن خطاست فریاد بزنم که افسوس
موها، نگاه‌ها
به‌عبث
عطر ِ لغات ِ شاعر را تاريک مي‌کنند
در این گاه عرضی نیست جز احترام به شما که قدم رنجه می فرمایید به آمدنتان در این بزم بی پیلایه